Xwezaya civakî tevlihev e û di her kêliyê de tiştekî pak nîşan nade. Divê em ji bîr nekin ku nakokî cudahiyê hewce dike. Cûdahî wateya jiyanê ye. Dema ku tê de nakokî disekine û ji ber vê yekê cûdahî ew kêliya ku jiyan tê de bi dawî dibe. Mirin jî nayê wateyeke din, ji bilî îspatkirina jiyanê, em dikarin bifikirin ku jiyanek bê mirin, ango jiyanek ku bêdawî tê rêvebirin, çiqas tirsnak e? Bi rastî jî jiyaneke wiha dê bibûya îşkenceyeke giran.
R.Apo
