Di dîroka şaristaniyê de her tim behsa erka şerên yekdestdariyê wekî hêza ajotinê tê kirin. Ev şîrovekirin rast e ku di encamê de nûjenkirinên teknolojîk û rêxistinî – pêvajoyek pir pratîktir e. Lê divê were zanîn ku şer pêk tê. naveroka diyardeyên ku herî zêde ji civakê û heta ji xwezayê dûr ketine û yên herî zêde hovîtî ne, lê ji ber ku bûne amûrên veguhertina yekdestdariyê ji civakê derdikevin. da ku civakê ji civakbûnê derxîne.
R.Apo
