Bi dîtina min, girîng e ku meriv xweperest nebin dema ku mijar azadî tê kirin û nekeve nav reduksiyonîzma ku azadiyê tenê ji mirovan re dike. Ma mirov dikare înkar bike ku hejandina heywanekî di qefesê de girtî ji bo azadiyê ye? Ji bilî “rastiya azadiyê” em dikarin strana bilbilê di qefesê de ku ji senfoniyên herî xweş derbastir e, bi kîjan têgînê vebêjin? Ger em ji wê zêdetir biçin, Ma hemû deng û rengên gerdûnê azadiyê tînin bîra me?
R:APO
