Şoreş awayên pratîka civakî ne ku tenê dema ku civak ji pêkanîna erkên xwe yên exlaqî û siyasî bi awayekî azad bê astengkirin û bi tundî rê li ber israrkirina wan bê girtin, têne kirin. Şoreş ne ji bo avakirina civak, netewe û dewletên nû, belkî ji bo ku civaka exlaqî û polîtîk bi azadî erka xwe pêk bîne tê kirin. Tenê wê demê civak dikare û divê rewabûna xwe qebûl bike.
R:APO
