Aştiya di navbera hêzên civaka exlaqî û polîtîk û hêzên yekdestdar ên dewletê de, li gorî îradeya wan a ku di nava atmosfereke ku çek bêdeng in û şer lê tune ye, bi hev re bijîn, pêkan e.Ji ber ku şert û mercên aştiya bi şert, ku jê re peymana demokratîk tê gotin, di dîrokê de ji serweriya tinekirina civakê ya li ser dewlet an jî rewşa civakê zêdetir serdest e.
