Têkiliyên çandî di navbera gelên Ermenî, Kurd, Tirkmen û Suryan de heta destpêka sedsala XIXan bi xurtî hebûn. Xwezaya sembiyotîk a van girêdanan serdest bû, ku hem di warê maddî û hem jî di warê exlaqî-çandî de zêde bû, û wekheviya ku çarenûsa wan gelan ji kok ve guherand, nehat dîtin. ku gelek caran li ser paşxana berjewendîyên xwe li dijî hev derketin, û dû re nakokî bû sedema pevçûn û pevçunên çînên jêrîn, cudahîyên olî û mezhebî bi dilgermî hatin pêşwazî kirin û li ber têkiliyên dostanîyê nehatin hesibandin. Ji ber vê yekê jî nivîsandina dîrokê û li ser esasê îdeolojiyên serdest nekare vê rastiyê tarî bike û înkar bike û ne jî têrê bike.
R:APO
