Di diyalektîka xwezayan de kêliyên problematîk weke serdemên guheztina kalîteyî di berhevkirinên mîqdar de tên pênasekirin.Teoriyên ku bi pêşketina nîzamê ve mijûl dibin demanên veguhertinê weke serdemên kurt pênase dikin, di teoriyên kaosê de jî tê destnîşankirin ku bingeh rewşa kaosê ye. dema ku rêkûpêk û pêşketin tenê demên sînorkirî dimînin.
R.Apo
