Ez li dijî modernîteya kapîtalîst diparêzim. Ez tercîh dikim ku vegotina zanistî ya argumanên min bi rêjeya yekbûna min bi şablonên zanistî re têkildar be. Û min heya niha jî wusa kiriye. Lê çavsoriyek giyanî her gav min aciz kiriye, ku nîşan dide ku hîn jî tiştên winda hene. Min hîs kir ku şêwaza zelalkirina zanistî ya modernîteyê her tim fedakirina hin tiştan pêk tîne. Ez pê bawer bûm ku ji bo ronîkirina jiyanê ew qalibek pêwîst bû, lê ew wiya nake. Her ku ez di nav mijarê de kûr dibûm, ew sêrbazên ku bala xwe winda kirin û kahînên Sumerî û Misrî yên winda kirin bîra min. pîroziya xwe, ji ber vê yekê paşde vekişiyane perestgehên xwe û ji bo diyarkirina çarenûsa jiyana mirovan mizgîn nivîsandin.Her ku zimanê modernîteyê ku hêdî hêdî di bin serweriya karaktereke akademîk, pispor û sembolîk de bû û dişibiya ziman. ya sêrbaz û kahînan ên di serdema destpêkê de, ku hêviyê didan derdora xwe, bi rastî ew veguherî nusxeyek wê, lê nusxeyek bêtir bêhêvî, bê sêhr, bê ruh û rastî.
