Ez qonaxa Îmraliyê weke mînakeke tîpîk a xerakirina vê lîstikê dinirxînim. Ji bo vê yekê min bingeha xwe ya teorîk xurt kir, min hemû pêkhateyên felsefî û pratîkî yên ji bo pêkanîna aştiyê û dabînkirina şert û mercên çareseriya siyasî pêşxist û bal kişand ser taybetmendiya çareseriya siyasî ya demokratîk. Ev çalakiyên demarî yên ku sebir û sekna wan hewce dike, dikare dîwarên gurzên kûr ên komployê bişkîne û ji çareseriya çaverêkirî re alternatîfan biafirîne.
R.Apo
