Pîşesaziya ku têkiliya xwe bi ekolojiyê re qut dike, ji cinawirekî mekanîkî yê ku bê rawestan jîngehê diqulipîne, ne cuda ye û ji bilî vê, pîşesaziyek ku ji têkiliyên xwe yên ku wê bi aboriya hewcedariyên bingehîn ve girêdide xilas bibe, qîmeta wê tune. ji bilî daxwaza wê ya qezencê. Li ser bingeha van rastiyan, eko-pîşesaziya bingehîn prensîbek bingehîn e ku divê hemî çalakiyên aborî pê ve girêdayî bin. Di vê rewşê de, pratîka aborî wateya xwe ya rastîn dibîne, û zevî bêpar e:
Bingeha civakî ya bêkarî, zêde an kêm-hilberîn, welat û herêmên bipêşketî yan pêşketî, dijberiya gund û bajaran, ferqa di navbera çînan de û qeyran û şerên aborî.
